Bir sözlüğün sırtı gibi kırılmak istiyorum. Tüm kelimeleriyle ortadan ayrılmayı bekliyorum. Ve daha sonra sayfalara...

Tercihen 15 parça..

4.3 KM

Ve bir gözlem bakışlarındaki kaçış. Umursamazlık ve vurdumduymazlık. Yalnızlık ve içe göçüş. Hepsi zamanla tanımlanabilecek, çukura batınca da saplanacak kadar ağırlar. Ve kederine bir sönüp bir donacaklar. İğne ucu kadar değer etmeyecek duygulara imza atmak için buradayım ve hala uyanığım. Eskisinden daha beter olmayacağım ancak böyle de yürümeye devam edemiyorum. Kalbimi hançerle söküp atmama yardımcı olmaları gerek.

Gerçekten bu bataklıktan kurtulmam çok mu önemli?.. İyi anılar bile huzursuz hissettirmeye başladı. Cenaze evinden çıkacakmış gibi kendimi hazırlıyorum, olan bundan ibaret ancak kaybeden ben değilim. Bir bakıma kimse de ölmedi. Her şey yerli yerinde duruyor ve nefes alıyor. Yanımda olmadıkça kendimi yaşatmaya devam edeceğim. Ve ömrümde hayallerimi kuluçkaya alıp sabırla bekleyeceğim. İçgüdülerim gelişsin diye hatta bir tebessüm yüzüme yerleşir diye..

Gerçekten değer verdim ve aldım, hiç bir zaman kıymetini bilemedim. Küçüklükten beri böyle yetiştirildiğim için. Alıştığım için yıkılmak istemezdim. Kendimi bu yönde geliştiren ve yerleştiren de benim. Ve bütün suç bende olduğundan kendime yakıştıramıyorum. Ölene kadar aynı hataları yapmaya devam etmemek niyetiyle yatıp kalkıyorum.. İyi uykular.